__________________

عشق گاهی خواهش برگ است در اندوه تاک

عشق گاهی رویش برگ است در تن پوش خاک

عشق گاهی ناودان گریه ی اشک بهار

عشق گاهی طعنه بر سرو است در بالای دار

عشق گاهی یک تلنگر بر زلال تنگ نور

پیچ و تاب ماهی اندیشه در ژرفای تور

عشق گاهی می رودآهسته تا عمق نگاه

همنشین خلوت غمگین آه

عشق گاهی شور رستن در گیاه

عشق گاهی غرقه ی خورشید در افسون ماه



عشق گاهی سوز هجران است در اندوه نی

رمز هوشیاریست در مستی می

عشق گاهی آبی نیلوفریست

قلک اندیشه ی سبز خیال کودکیست

عشق گاهی معجز قلب مریض

رویش سبزینه ای در برگ ریز

عشق گاهی  شرم خورشید است  در قاب غروب

روزه ای با قصد قربت ذکر بر لب پایکوب

عشق گاهی  هق هق آرام  اما بی صدا

اشک ریز ذکر محبوب است  در پیش خدا

عشق گاهی طعم  وصلت می دهد

مزه ی شیرین  وحدت می دهد

عشق گاهی  شوری هجران دوست

تلخی هرگز ندیدن های اوست

عشق گاهی یک سفر در شط شب

عشق پاورچین نجوای دو لب

عشق گاهی  مشق های کودکیست

حس بودن با خدا در سادگیست

عشق گاهی  کیمیای زندگیست

عشق در گل  راز ناپژمردگیست



عشق گاهی  هجرت از من  تا ما شدن

عشق یعنی با تو بودن ما شدن

عشق گاهی بوی رفتن می دهد

صوت شبناک تو را سر می دهد

عشق گاهی نغمه ای  در گوش شب

عادتی شیرین  به نجوای دو لب

عشق گاهی  می نشیند روی بام

گاه با صد میل  می افتد به دام

عشق گاهی  سر به روی شانه ای

اشک ریز آخر  افسانه ای



عشق گاهی  یک بغل دلواپسی

عطر مستی ساز  شب بو اطلسی

عشق گاهی هم حکایت می کند

از جدایی ها شکایت می کند

عشق گاهی نو بهاری  گاه پاییزی سرخ زرد!

گاه لبخندی به لب های تو  گاهی کوه درد

عشق گاهی  دست لرزان تو می گیرد  درون دست خویش

گاه مکتوب تورا ناخوانده می داند زپیش

عشق گاهی راز پروانه است  پیرامون شمع

گاه حس اوج تنهاییست در انبوه جمع



عشق گاهی  بوی یاس رازقی

ساقدوش خانه ی  بن بست یاد مادری

عشق گاهی هم خجالت می کشد

دستمال تر به پیشانی عالم می کشد

عشق گاهی  ناقه ی اندیشه ها را  پی کند

هفت منزل را  تا رسیدن بی صبوری طی کند

عشق گاهی هم نجاتت می دهد

سیب در دستی و صاحبخانه راهت می دهد

عشق گاهی در عصا پنهان شود

گاه بر آتش  گلستان می شود



عشق گاه  رود را خواهد شکافت

فتنه ی نمرودیان زو رنگ باخت

عشق گاهی خارج از  ادراک هاست

طعنه ی لولاک  بر افلاک هاست

عشق گاهی  استخوانی در گلوست

زخم مسماریست  در پهلوی دوست

عشق گاهی ذکر محبوب است  بر نی های تیز

گاه در چشمان مشکی  اشک ریز

عشق گاهی خاطر فرهاد و شیرین می کند

گاه میل لیلی اش  با جام مجنون می کند



عشق گاهی تاری یک آه بر آیینه ای

حسرت نا دیدن معشوق در آدینه ای

عشق گاهی موج دریا می شود

گاه با ساحل هم آوا می شود

عشق گاهی  چاه را منزل کند

یوسفین دل را  مطاع دل کند

عشق گاهی هم به خون آغشته شد

با شقایق ها نشست و  هم نشین لاله شد

عشق گاهی  در فنا معنا شود

واژگان دفتر  کشف و تمناها شود

عشق را گو  هرچه  می خواهد شود

با تو اما  عشق  پیدا می شود

بی تو اما عشق کی معنا شود؟

__________________

__________________

__________________

__________________

__________________






















__________________

__________________

__________________

مگه این گناه من نیست که نگاهتو ندیدم

که تو رو شکستم اما التماساتو شنیدم

منی که پیشت نموندم دلتو هر جا سوزوندم

رفتمو تنهات گذاشتم اما خیلی پشیمونم

میدونم بی رحمی کردم دلتو خط خطی کردم

با تموم مهربونیت رفتمو نامردی کردم

اما حالا خیلی دیره واسه برگشتنو موندن

من باید زیر یه مشت خاک دنبال عشقم بگردم

یک بار دختری حین صحبت با پسری که عاشقش بود، ازش پرسید
چرا دوستم داری؟ واسه چی عاشقمی؟
دلیلشو نمیدونم …اما واقعا”‌دوست دارم
تو هیچ دلیلی رو نمی تونی عنوان کنی… پس چطور دوستم داری؟ 
چطور میتونی بگی عاشقمی؟
من جدا”دلیلشو نمیدونم، اما میتونم بهت ثابت کنم
ثابت کنی؟ نه! من میخوام دلیلتو بگی
باشه.. باشه!!! میگم… چون تو خوشگلی، 
صدات گرم و خواستنیه،
همیشه بهم اهمیت میدی،
دوست داشتنی هستی،
با ملاحظه هستی،
بخاطر لبخندت، 
دختر از جوابهای اون خیلی راضی و قانع شد
متاسفانه، چند روز بعد، اون دختر تصادف وحشتناکی کرد و به حالت کما رفت
پسر نامه ای رو کنارش گذاشت با این مضمون:
عزیزم، گفتم بخاطر صدای گرمت عاشقتم اما حالا که نمیتونی حرف بزنی، میتونی؟
نه ! پس دیگه نمیتونم عاشقت بمونم
گفتم بخاطر اهمیت دادن ها و مراقبت کردن هات دوست دارم اما حالا که نمیتونی برام اونجوری باشی،
 پس منم نمیتونم دوست داشته باشم
گفتم واسه لبخندات، برای حرکاتت عاشقتم
اما حالا نه میتونی بخندی نه حرکت کنی پس منم نمیتونم عاشقت باشم
اگه عشق همیشه یه دلیل میخواد مثل همین الان، پس دیگه برای من دلیلی واسه عاشق تو بودن وجود نداره
عشق دلیل میخواد؟
نه!معلومه که نه!!
پس من هنوز هم عاشقتم
عشق واقعی هیچوقت نمی میره
این هوس است که کمتر و کمتر میشه و از بین میره
“عشق خام و ناقص میگه:”من دوست دارم چون بهت نیاز دارم
“ولی عشق کامل و پخته میگه:”بهت نیاز دارم چون دوست دارم
“سرنوشت تعیین میکنه که چه شخصی تو زندگیت وارد بشه، اما قلب
حکم می کنه که چه شخصی در قلبت بمونه.